Stowarzyszenie Młodych Inżynierów Lotnictwa

marekmlk

Witam!
W odpowiedzi na prośbę organizatorów, z lekkim spóźnieniem, publikuję moje przemyślenia w jakim kierunku należałoby pchnąć zmiany regulaminowe i organizacyjne konkursów podczas MIWL.

Nie ma co oszukiwać się poziom konkursu podupadł trochę w ostatnich latach. Moim zdaniem przyczyny są następujące:
1. skomplikowanie projektu: czas, koszty potrzebne na zbudowanie i przetestowanie systemu (samolot + NSKL + awionika);
2. termin warsztatów pod koniec wakacji;
3. popularność wydarzenia (świadomość o istnieniu takich warsztatów, co się na nich dzieje, jak można wziąć w nich udział, to, że MIWL to nie tylko konkursy BSL i FPV);
4. lokalizacja. Bardzo widowiskowa, ale pogoda trochę przeszkadza. No i kawałek drogi do większości uczelni w Polsce.
5. przydatność zbudowanych samolotów w innych zawodach, projektach, zleceniach.

Kwestię lokalizacji czy daty pozostawię na inny czas i dyskusję. W tym temacie chcę poruszyć zmiany regulaminowe i organizacyjne.

Moim zdaniem konkursy powinny:
1. być przystępne (finanse) i atrakcyjne (wyzwanie) dla studentów;
2. przygotowywać do przyszłej pracy w sektorze systemów bezzałogowych;
3. podążać za trendami wykorzystania BSL;
4. wyznaczać takie trendy.

Po przestudiowaniu regulaminów kilku konkursów UAV dla studentów oraz trzymając się tego co napisałem powyżej mam następujące propozycje co do konkursu BSL:
1. zdecydowanie obniżenie znaczenia samolotu jako takiego. Tzn. proponuje skupienie się na rzeczach istotnych dla lotu i misji, niż na konieczności zbudowania samolotu od zera. Np. obwiednię obciążeń można wyznaczyć dla już posiadanego samolotu, analizując jego konstrukcję, bądź zbudować samolot wg założonej wcześniej obwiedni.
2. położenie nacisku na wyznaczenie rzeczywistych charakterystyk aerodynamicznych, dynamicznych, napędu, osiągów itp. poprzez badania w locie lub tunelu. Pozwoli to studentom skonfrontować obliczenia teoretyczne z rzeczywistością i będzie przydatne przy planowaniu misji. Szczególnie charakterystyka poboru mocy w zależności od prędkości postępowej oraz prędkości wznoszenia jest kluczowa do zrobienia bilansu energii przed lotem.
3. procedury. Wzorem dużego lotnictwa oraz zagranicznych konkursów położyłbym nacisk na procedury. Poczynając od checklist, poprzez przestrzenie zakazane dla lotu, a kończąc na ścisłych procedurach bezpieczeństwa. Wiem, że takie formalności psują zabawę ale taki konkurs powinien promować wzorcowe zachowania.
4. misji oraz ich profilu nie zmieniałbym. Nie są one szczególnie trudne ani wymagające w porównaniu do zagranicznych zawodów, ale i tak jeszcze nikt tak do końca nie wykonał ich w 100%.
5. automatyzacja i autonomizacja każdego aspektu misji. W ideale zajęciem operatora powinno być zdefiniowanie misji i nadzór nad bezpiecznym jej wykonaniem.
6. sformalizowałbym kwestie dokumentacji, inspekcji technicznych, prezentacji oraz samych lotów poprzez wyznaczenie jasnych zasad i terminów do kiedy i kiedy co i gdzie należy zrobić. Np. dokumentację składamy na tydzień przed konkursem. Na prezentacje, inspekcje i loty wyznaczane są odpowiednie godziny. Jak ktoś nie zdąży to trudno, nie dostaje punktów. Oczywiście bierzemy pod uwagę pogodę i staramy się ustawić kolejki lotów w jak najlepszych warunkach. Celem jest zmniejszenie dłubania przy modelach przez cały czas warsztatów i pozwolenie studentom skorzystania z innych atrakcji jak np. wykłady.

Wiem, że idąc w tym kierunku oddalamy się od czystego lotnictwa i skręcamy coraz mocniej w stronę robotyki. Ale nie ma się co oszukiwać, BSLe to coraz bardziej inteligentne, latające roboty. Czy Nam się to podoba czy nie.

To są moje propozycje. Mam nadzieję, że w miarę jasno przekazałem Wam co mi chodziło po głowie już od dłuższego czasu. Teraz jestem ciekaw Waszych opinii i przemyśleń.

Pozdrawiam
Marek Malinowski
Politechnika Warszawska